„Pod bramą szczecińskiej stoczni uczciliśmy bohaterów tamtych dni, dzięki którym dziś możemy cieszyć się wolną i demokratyczną Polską” – marszałek województwa Olgierd Geblewicz i przedstawiciele zachodniopomorskiej Platformy Obywatelskiej pojawili się pod stoczniową bramą już o godz. 8 rano.

Działacze Prawa i Sprawiedliwości kwiaty złożyli przed południem na pl. Grunwaldzkim pod tablicą w hołdzie ofiarom systemu komunistycznego i ofiarom stanu wojennego..

Stan wojenny w Polsce został wprowadzony 13 grudnia 1981 r. Władzę w kraju przejęła wówczas Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego. Internowano działaczy NSZZ „Solidarność” na czele z Lechem Wałęsą. Zostały zawieszone prawa i swobody obywatelskie, na ulicach pojawiły się wojsko, milicja i czołgi. Internowano 10 tys. osób. Na podstawie dekretu o stanie wojennym wprowadzono - o czym przypomina dziś, z okazji 42. rocznicy Senat RP - m.in. tryb doraźny w sądach, zakazano strajków, demonstracji, milicja i wojsko mogły każdego legitymować i przeszukiwać. Wprowadzono też godzinę milicyjną, a na wyjazdy poza miejsce zamieszkania potrzebna była przepustka. Korespondencja podlegała oficjalnej cenzurze, wyłączono telefony, uniemożliwiając m.in. wzywanie pogotowia ratunkowego i straży pożarnej. Większość najważniejszych instytucji i zakładów pracy została zmilitaryzowana.

14 grudnia rozpoczęły się strajki okupacyjne w zakładach przemysłowych, w tym w Stoczni Szczecińskiej, i kopalniach. 16 grudnia, w trakcie pacyfikacji kopalni „Wujek”, funkcjonariusze ZOMO zastrzelili 9 górników.

Stan wojenny zawieszono 31 grudnia 1982 r., a odwołano 22 lipca 1983 r. Nie jest znana dokładna liczba ofiar, które w wyniku wprowadzenia stanu wojennego poniosły śmierć. Szacuje się, że zginęło od kilkudziesięciu do ponad 100 osób. Nieznana jest również liczba tych, którzy stracili w tym okresie zdrowie z powodu prześladowań, bicia w trakcie śledztwa oraz podczas demonstracji ulicznych.